۲-۱-۴- پژوهش‌های داخلی
۲-۱-۴-۱- ساختار سازمانی
علیمردانی و همکاران (۱۳۸۸) در پژوهش خود در مورد بررسی رابطه ی بین ساختار سازمانی و کارآفرینی سازمانی دانشگاه شهید بهشتی به این نتیجه رسیدند که بین ساختار سازمانی و کارآفرینی رابطه ی معکوس و معنی داری وجود دارد.
در پژوهشی که توسط امیدی و همکاران (۱۳۸۶) پیرامون ارتباط بین ساختار سازمانی و خلاقیت مدیران ستادی سازمانی تربیت بدنی صورت گرفت این نتیجه حاصل شد که بین آن دو متغیر رابطه وجود دارد.
حمیدی و کشتی دار (۱۳۸۲) در پژوهشی در رابطه با بررسی ساختار سازمانی و تعهد سازمانی در دانشکده ی تربیت بدنی دانشگاه های کشور دریافتند که ین ساختار و تعهد کارمندان رابطه وجود دارد.
رضا واعظی و اسماعیل سبزیکاران (۱۳۸۹) در پژوهشی در رابطه با بررسی رابطه ی ساختار سازمانی و و توانمند سازی کارکنان در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران – منطقه ی تهران دریافتند که ﺑﻴﻦﺳﺎﺧﺘﺎرﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﻣﻮﺟﻮدﺷﺮﻛﺖوﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزیرواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻲﻛﺎرﻛﻨﺎن رابطه ی معناداری وجود دارد. اما بررسی ها حاکی از آن بود که بین این دو متغیر رابطه ی معکوسی حاکم است. بنابرین ارتباط بین ساختار سازمانی موجود که شکل مکانیکی دارد با توانمند سازی روانشناختی کارکنان شرکت در خلاف جهت یکدیگر است.
معینی (۱۳۹۰) با بررسی رابطه بین نوع ساختار سازمانی دانشگاه شیراز و منابع قدرت مدیران در واحدهای ستادی دانشگاه شیراز، به چیستی و چگونگی رابطه و پیوند متغیرهای مورد بحث پرداخته است. بر اساس نتایج بهدست آمده ساختار سازمانی غالب در واحدهای ستادی دانشگاه شیراز، ساختار تواناساز است. منابع قدرت مورد استفاده مدیران واحدهای ستادی دانشگاه به ترتیب عبارت است از: پاداش، چیرگی محیطی، تخصص، مرجعیت، تنبیه، اخلاق، مشروعیت، فرهنگ و اطلاعات. علاوه بر آن یافته های نشان دادند که ساختار تواناساز پیش بینی کننده مثبت و معنادار منابع قدرت چیرگی محیطی، تخصص، مرجعیت، اخلاق، مشروعیت و اطلاعات است و همچنین پیش بینی کننده منفی و معنادار منابع قدرت تنبیه، پاداش و فرهنگ می‌باشد. ساختار بازدارنده نیز پیش بینی کننده مثبت و معنادار منابع قدرت تنبیه، پاداش و فرهنگ و پیش بینی کننده منفی و معنادار سایر منابع قدرت است.
محترم (۱۳۹۰) در تحقیق خود به بررسی رابطه بین نوع ساختار سازمانی دانشگاه و سرمایه اجتماعی بخش ها با رضایت تحصیلی دانشجویان دانشگاه شیراز پرداخت. یافته های پژوهش نشان داد که از دیدگاه اساتید، نوع ساختار سازمانی غالب در دانشگاه، بازدارنده است. همچنین نوع ساختار سازمانی و سرمایه اجتماعی _ به طور مجزا_ پیش‌بینی کننده معنادار رضایت تحصیلی دانشجویان می‌باشد. به این ترتیب که بین ساختار سازمانی تواناساز و رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و بین ساختار بازدارنده و سرمایه اجتماعی با رضایت تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین مشخص شد زمانی که نوع ساختار سازمانی و سرمایه اجتماعی در تعامل با هم قرار می گیرند، دارای توان پیش‌بینی کنندگی معنی داری برای رضایت تحصیلی دانشجویان می‌باشند. به این ترتیب که بین ساختار سازمانی تواناساز با رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و بین ساختار سازمانی بازدارنده و همچنین سرمایه اجتماعی با رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه منفی و معنی داری مشاهده شد.
ابوالقاسمی (۱۳۹۰) با بررسی رابطه بین نوع ساختار سازمانی و ادراک دانشجویان از میزان بلوغ جو در دانشگاه های شهر بندرعباس به این نتیجه دست یافت که ساختار سازمانی غالب در دانشگاه های شهر بندرعباس ساختار بازدارنده است. همچنین نتایج به دست آمده بیانگر آن است که میزان بلوغ جو پایین تر از حد کفایت مطلوب می‌باشد؛ علاوه بر آن ساختار تواناساز و تمامی ابعاد آن پیش بینی کننده مثبت و معنادار میزان بلوغ جو و تمامی ابعاد آن و به تفکیک در دانشگاه آزاد و هرمزگان می‌باشد. ساختار بازدارنده نیز رابطه معناداری با میزان بلوغ جو در دانشگاه های شهر بندرعباس و دانشگاه های آزاد و هرمزگان ندارد ولی در دانشگاه علوم پزشکی پیش بینی کننده مثبت و معنادار میزان بلوغ جو است.
فرودی (۱۳۹۱) در پژوهشی به بررسی رابطه بین نوع ساختار سازمانی و کیفیت آموزش بادستاوردهای دانشجویان از تحصیل دردانشگاه علوم پزشکی شیراز پرداخت. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که از دیدگاه اساتید نوع ساختار سازمانی غالب در دانشگاه، بازدارنده است و ادراک دانشجویان از کیفیت آموزش از سطح کیفیت مطلوب (Q3) کمتر و برابر با سطح کیفیت قابل قبول (Q2) می‌باشد. همچنین دستاوردهای دانشجویان از تحصیل نیز از سطح کفایت مطلوب (Q3) به طور معناداری پایین‌تر هستند البته دستاوردهای دانشجویان در ابعاد حرفه ای و عقلانی در سطح قابل قبول ارزیابی شده اما دستاورد فردی و آموزشی از سطح قابل قبول (Q2) به طور معناداری پایین‌تر ارزیابی گردیده است. در این پژوهش این نتیجه حاصل گشت که ساختار سازمانی بازدارنده پیش‌بینی کننده منفی و معنادار دستاوردهای دانشجویان است؛ اما ساختار تواناساز دستاوردهای دانشجویان را پیش‌بینی نمی‌کند. همچنین متغیر ادراک دانشجویان از کیفیت آموزش پیش‌بینی کننده مثبت و معنادار دستاوردهای دانشجویان می‌باشد. به علاوه مشخص شد که کیفیت آموزش در تعامل با ساختار سازمانی، افزایش توان پیش‌بینی کنندگی معنادار را برای دستاوردهای دانشجویان از تحصیل به دنبال دارد.
۲-۱-۴-۲- سازگاری
