روند مصاحبه روانپزشکی در رسیدن به تشخیص صحیح بسیار کمک کننده می‌باشد.

نهایتاً باید ‌به این مسئله اشاره کرد هرچند انجام مصاحبه روانپزشکی توسط روانپزشکان قانونی می‌تواند به نحو مؤثری در تشخیص تمارض مورد استفاده قرار گیرد، به دلیل عدم دسترسی به آزمون‌های معتبر تشخیصی تمارض در جامعه ایرانی ‌ممکن‌است در شرایطی که دسترسی به مرکز به سادگی فراهم نباشد، سایر متخصصین نتوانند با اطمینان نسبت ‌به این تشخیص اظهار نظر کنند. امروزه آزمون‌های مختلفی مانند MFAST، SIRS، MMPI-II (long form) و … طراحی شده که می‌تواند در تشخیص تمارض بسیار کمک کننده باشد، ‌بنابرین‏ ضروری به نظر می‌رسد مطالعاتی جهت اعتباربخشی به آزمون‌های تشخیصی تمارض (مانند MFAST) طراحی گردد تا بتوان از آن ها در صورت لزوم جهت تأیید تشخیص بهره برد.

همچنین در مواردی که نیاز به ارزیابی و مشاهده دقیقتر وضعیت فرد جهت رسیدن به تشخیص صحیح وجود دارد لازمست امکان بستری اجباری کوتاه مدت در یک مرکز روانپزشکی را نیز مد نظر داشت.

فهرست منابع:

۱- صابری،سیدمهدی. محمدی،محمدرضا. نگرشی نو به روانپزشکی قانونی. مؤسسه‌ فرهنگی انتشاراتی تیمورزاده-نشر طبیب. ۱۳۸۴٫ صفحات ۱۶۱-۱۷۴

۲- غلامرضا،حجتی اشرفی.قانون مجازات اسلامی حدود-قصاص-تعزیرات-دیات … کتابخانه گنج دانش. ۱۳۸۱٫ صفحات ۱۷و ۱۸

۳- Cochrane RE, Grisso T, Frederick RI. The relationship between criminal charges, diagnoses and psycholegal opinions among federal preterial defendants. Behavioral sciences and the law.2001. 19.

۵۶۵-۵۸۲

۴- Ryan CWH, Richard CWH. Malingering of PTSD: Forensic and diagnostic considers, characteristics of malingerers and clinical presentations. General Hospital Psychiatry.2006; 28. 525-535

۵- Sellbom M, Ben-Porath YS,Graham JR and et.al. Susceptibility of the MMPI-2 clinical, restructured clinical (RC), and content scales to overreporting and underreporting. Assesssment. 2005. 12. 79-85

۶- Wiley S. Deception and detection in psychiatric diagnosis. Psychiatric Clinics of North America. 1998; 21(4). 869- 893

۷- Hall HV, Poirier JG. Detecting malingering and deception: Forensic distortion analysis. CRC Press. 2000. page 3-5

۸-Lynn S. Bickley, Peter G. Szilagyi, Bates B, Bates’ guide to physical examination and history taking. Lippincott Williams & Wilkins. 2008. pp 135-162

۹-Rogers R, Salekin RT, Sewell KW and et.al. A comparison of forensic and non-forensic malingerers: A prototypical analysis of explanatory models. Law and human behavior. 1998. 22. 353-367

۱۰-Cornel DG, Hawk GL. Clinical presentation of malingered diagnosed by experienced forensic psychologist. Law and human behavior.1989. 13(4). 375-383

۱۱- Kucharski L.T, Ryan W , Vogt J , Goodloe E. Clinical symptom presentation in suspected malingerers: An empirical investigation. Journal of the American Academy of Psychiatry and the Law.1998. 26(4). 579-585

Poythress NG, Edens JF, Watkins MM. The Relationship Between Psychopathic Personality Features and Malingering Symptoms of Major Mental Illness. Law and Human Behavior.2001.25(6). ۵۶۷-۵۸۱

Mittenberg W, Patton C, Canyock EM, Condit DC. Base rate of malingering and symptom exaggeration. Journal of cliical and experimental neuropsychology. 2002. 24(8). 1094-1102

Resnick P: The detection of malingered psychosis. Psychiatric Clinics of North America 1999, 22(1):159-172

1. Greve K, Bianchini K. Response to Butcher et al., the construct validity of the Lees–Haley Fake–Bad Scale. Archives of Clinical Neuropsychology 2004, 19(3):337-339

– Rosen GM: Posttraumatic stress disorder, pulp fiction, and the press. Bulletin of the American Academy of Psychiatry & the Law 1996, 24(2):267-269

Norris MP, May MC. Screening For Malingering In A Correctional Setting. Law & Human Behavior. 1998; 22(3): 315-323

Grøndahl P , Værøy H, Dahl AA: A study of amnesia in homicide cases and forensic psychiatric experts’ examination of such claims. International Journal of Law and Psychiatry 2009, 32:281-287

Edwards C: Behavior and the law reconsidered: psychological syndromes and profiles. Journal of Forensic Science 1998, 43(1):141-150

1. 1. Vitacco MJ, Rogres R, Gabel J, Munizza J. An Evaluation of Malingering Screens with Competencyto Stand Trial Patients: A Known-Groups Comparison. Law & Human Behavior. 2007; 31:249–۲۶۰

1. Jackson RL, Rogres R, Sewell KW. Forensic Applications of the Miller Forensic Assessment of Symptoms Test (MFAST): Screening for Feigned Disorders in Competency to Stand Trial Evaluations. Law & Human Behavior. 2005; 29(2): 199-210

ضمیمه ۱

در مطالعه ای که توسط دکتر تقدسی نژاد و همکاران انجام شد خصوصیات دموگرافیک مراجعینی که به منظور فریب پزشکان قانونی اقدام به خودزنی کرده بودند مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه نشان داد ۱۲٫۶ درصد مراجعات سرپایی در پزشکی قانونی مربوط به موارد خودزنی می‌باشد و این اقدام به طور شایعتر در مردان انجام می‌گیرد (۷۹٫۶درصد). اغلب این افراد جوان بوده (میانگین سنی ۸٫۵ ± ۲۳٫۶ سال)، ۵۸٫۲ درصد مجرد و ۵۶٫۱ درصد بیکار بوده اند.

منبع

* , , , , , . A survey of self-mutilation from forensic medicine viewpoint. ۲۰۰۹;۳۰(۴):۳۱۳-۷

ضمیمه ۲

بر اساس معیارهای DSM-IV-TR تمارض با یکی از نشانه های زیر تشخیص داده می‌شود:

1. 1. زمینه بروز علایم پس از درگیری در سیستم پزشکی قانونی

1. 1. عدم تطابق واضح میان ادعای استرس و فشار ناشی از ناتوانی با یافته های عینی در بررسی ها

1. 1. عدم همکاری جهت بررسی‌های تشخیصی و درمان دارویی

1. شخصیت ضد اجتماعی در فرد

خصوصیات کلی تمارض کنندگان

مطالعات نشان داده اغلب متمارضین با صدای بلند صحبت می‌کنند و دستور زبان را عامدا اشتباه بیان نموده، دچار لکنت زبان ارادی و لغزشهای کلامی می‌شوند. ‌ممکن‌است فرد از قبل پاسخ‌ها را تمرین کرده و بسیار روان مصاحبه را انجام دهد. رفتارهایی نظیر نگاه خیره توام با نفرت، تأخیر در پاسخ یا عدم تکلم، لبخند نامتناسب و طولانی، چشمک زدن و مالیدن دستها و موها بسیار معمول است. همچنین ‌ممکن‌است فرد مدعی صحت گفتار خود حین مصاحبه باشد و این امر را بیان کند.

معمولا متمارضین اقدام به بیان جزئیاتی مبهم و متناقض می‌کنند که البته در یک نگاه سطحی ‌ممکن‌است قابل قبول به نظر برسد. گاهی فرد متمارض اقدام به مطالعه در زمینه اختلالات روانی نموده و با آگاهی از علایم معمول بیماران مراجعه می‌کند. این افراد عموما فاقد پرونده پزشکی در این زمینه بوده و یا در شرایطی که دسترسی به پزشک متخصص کمتر بوده ( مانند