۲۰۰۰
کنفرانس بین‌المللی سرمایه های فکری در آمستردام هلند.
تألیف مقاله ” چشم اندازی بر سرمایه فکری و سرمایه ناملموس ” توسط ادوینسون.
تألیف مقاله ” روش های جدید سرمایه فکری، ارزیابی و حسابداری ناملموس ” توسط استانفیلد.
۲۰۰۱تألیف مقاله ” سرمایه فکری، منبعی استراتژیک ” توسط بولینگر و دیگران.۲۰۰۲
انتشار کتاب مدیریت استراتژیک سرمایه فکری و دانش سازمانی، توسط چون وی چو و بونتیس.
انتشار کتاب مدیریت سرمایه فکری؛ ابعاد سازمانی ، استراتژیک و خط مشی توسط دیوید تیس.
۲۰۰۳
کسب اولین درجه دکتری در مدیریت سرمایه فکری.
انتشار کتاب دارایی های نامشهود؛ ارزش ها، سنجش و ریسک، توسط جان هند و باروخ لو.
انتشار مدیریت دانش و فضاهای شبکه ای توسط آلفرد بیرلی، سینجا فالک و دانیل دیمر.
۲۰۰۴
تألیف کتاب ” ایجاد مفهوم طراحی سرمایه فکری، روشی برای ارزیابی دارایی های ناملموس” توسط دانیل اندرسون.
انتشار کتاب بنگاه های دانش گر و دانش بر، توسط متس آلووسون.
۲۰۰۵
تألیف کتاب ” چشم اندازی بر چند وجهی سرمایه فکری داخلی ” توسط برنارد مر.
تألیف کتاب ” سرمایه فکری در سطح سازمانی، شهری و ملی ” توسط ادوینسون و دیگران.
۲۰۰۶آغاز به فعالیت تیمی، تحت نظارت کمیته ی بین‌المللی استانداردهای ارزش گذاری با هدف توسعه ی استانداردی برای ارزش گذاری دارایی های نامشهود.۲۰۰۷انتشار کتاب فراسوی منابع انسانی، توسط جان بودریو و پیتر رامستاد.۲۰۰۸انتشار کتاب حسابداری سرمایه فکری، توسط ایندرا آبیسکرا.
مأ خذ: ۱- دکتر حسن همتی و همکاران ؛ فصل‌نامه علمی پژوهشی حسابداری مالی/سال دوم/شماره ۷/پاییز۸۹/صص۳۵-۳۳
۲- رضا مهدی پور؛ عنوان تبیین رابطه ی سازوکارهای راهبری شرکت و سرمایه فکری در بازار سرمایه ایران/دانشگاه اراک/پایان
نامه/ بهار۹۰/صص ۱۸-۱۷
۲-۲-۲ اهمّیت سرمایه فکری
با توجه به نقش برجسته و فزاینده ی دانش در اقتصاد، تجارت و فرایند های مدیریتی؛ تبیین ماهیت و سنجش اندازه گیری سرمایه های فکری شرکت ها، بیش از پیش اهمّیت یافته است. زیان های وارده شده به بازار سرمایه در صورت عدم افشای اطلاعات[۸۰] این نوع سرمایه، نیز بیانگر اهمّیت سرمایه فکری است. نمونه ای از این زیان ها عبارت است از:
-
- سهام‌داران خرد[۸۱] ممکن است از دسترسی به اطلاعات مربوط به دارایی های نامشهود که در جلسه های خصوصی با سهام‌داران کلان تشکیل می شود، محروم بمانند.
-
- اگر مدیران از اطلاعات اتخاذ شده از تصمیمات داخلی مربوط به دارایی های نامشهود، بدون اطلاع سایر سرمایه گذاران استفاده کنند، احتمال وقوع معامله بر اساس اطلاعات محرمانه، افزایش می‌یابد.
-
- خطر ارزشیابی نادرست شرکت ها افزایش می‌یابد که این امر باعث می شود بانک ها و سرمایه- گذاران، سطح ریسک بیشتری را برای شرکت در نظر بگیرند.
- هزینه ی سرمایه افزایش می‌یابد. در صورت افشای چنین اطلاعاتی، به همین دلیل کاهش عدم قطعیت مرتبط با دورنمای آینده ی شرکت؛ ارزشیابی دقیق تری از شرکت به عمل می‌آید و هزینه ی سرمایه کاهش می‌یابد.[۸۲]
انقلاب حاصله در تکنولوژی اطلاعات و پیدایش جامعه اطلاعاتی؛ اهمّیت در حال افزایش دانش و اقتصاد مبتنی بر دانش، الگوهای در حال تغییر ایجاد جامعه ی شبکه ای و همچنین پیدایش نوآوری( به عنوان مهم ترین عامل تعیین کننده مزیت رقابتی) از جمله مواردی می‌باشند که موجبات افزایش اهمّیت سرمایه فکری در شرکت ها را، بیش از پیش فراهم نموده اند.
۲-۲-۳ تعریف سرمایه فکری
در مورد سرمایه فکری، تعریف مشترکی وجود ندارد و پژوهشگران تعاریف گوناگونی ارائه داده‌اند، که در ادامه به برخی از آن ها اشاره خواهد شد:
- سرمایه فکری؛ یک موجودیت پیچیده وگریزان است اما زمانی که کشف شود و مورد استفاده قرار گیرد
سازمان را قادر می‌سازد تا با یک منبع جدید، در محیط رقابت کند (بونتیس ،۱۹۹۶ ،صص۴۷-۴۰)[۸۳].
-
- سرمایه فکری؛ شامل کلیه فرآیندها و دارایی هایی است که به طور معمولی و سنتی در ترازنامه نشان داده نمی شود و همچنین شامل آن دسته از دارایی‌های نامشهود (مانند علائم تجاری[۸۴] یا نام‌های تجاری و حق الامتیاز) است که روش های حسابداری مدرن آن ها را در نظر می‌گیرد(روس، ۱۹۹۷،صص ۴۲۶-۴۱۳)[۸۵].
-
- سرمایه فکـری؛ حاصل جمع دانش اعضــای یک سازمان و کاربــرد عملــی آن است (همان منبع، صص ۴۲۶-۴۱۳).
-
- سرمایه فکری؛ تفاوت میان ارزش بازار یک شرکت و هزینه جایگزینی دارایی های آن است (سیدرامن ، ۲۰۰۲ ،صص۱۴۸-۱۲۸)[۸۶].
-
- سرمایه فکری به مجموعه منحصر بفردی از منابع مشهود و نامشهود شرکت اطلاق می شود (گوپتا ، ۲۰۰۱،صص ۳۰۹-۲۹۷)[۸۷].
-
- سرمایه فکری، مواد فکری از قبیل دانش و اطلاعات و مالکیت (دارایی) معنوی و تجربه است که باعث ایجاد ثروت می‌شوند و هنوز تعریف جهان شمولی برای آن وجود ندارد (استوارت ،۱۹۹۷،ص۱۵)[۸۸].
-
- سرمایه فکری؛ جستجو و پیگیری و استفاده مؤثر از دانش (کالای ساخته شده) در مقایسه با اطلاعات (مواد خام) است (بونتیس ، ۱۹۹۸ ،صص ۷۶-۶۳)[۸۹].
- سرمایه فکری یک ماده فکری است که جمع آوری و شکل بندی شده و برای تولید دارایی های با
ارزش تر، مورد استفاده قرار می‌گیرد (کلین ،۱۹۹۴،ص۵۷)[۹۰].
-
- سرمایه فکری؛ مجموعه ای از اطلاعات و دانش کاربردی برای خلق یک ارزش در سازمان است (ادوینسون ،۱۹۹۷ ،ص۳)[۹۱].
- سرمایه فکری؛ دانش سازمانی وسیع و گسترده ای است که برای هر شرکت منحصر بفرد است و به
شرکت اجازه می‌دهد تا به طور پیوسته خود را با شرایط در حال تغییر و تحول انطباق دهد (موریتسن ،
۱۹۹۸،صص ۴۸۲-۴۶۱)[۹۲].
-
- سرمایه فکری، دانش موجود در سازمان است و در دو سطح فردی و سازمانی مطرح می شود که سطح فردی شامل دانش، مهارت و استعداد بوده و در سطح ساختاری؛ شامل مواردی مانند: پایگاه داده خاص هر مشتری، تکنولوژی، روش‌ها و فرآیندهای سازمانی و فرهنگ است (هانس،۱۹۹۷، ص۳)[۹۳].
-
- سرمایه فکری؛ جریان دانش در درون شرکت ها است (دیریکس و کل ،۱۹۸۹،ص ۳۵)[۹۴].
- سرمایه فکری؛ مجموعه ای از دارایی های دانش محور است که به یک سازمان اختصاص دارند و در
زُمره ویژگی های یک سازمان محسوب می‌شوند و از طریق افزودن ارزش به ذینفعان کلیدی سازمان،
به طور قابل ملاحظه ای به بهبود وضعیت رقابتی سازمان، منجر می‌شود (مر، ۲۰۰۴،صص۵۷۰-۵۵۹)[۹۵].
-
- سرمایه فکری؛ اصطلاحی برای ترکیب دارایی ناملموس بازار، دارایی فکری، دارایی انسانی و دارایی ساختاری است که سازمان را برای انجام فعالیت هایش، توانمند می‌سازند (بروکینگ ، ۲۰۰۱،ص ۵)[۹۶].
-
- سرمایه فکری؛ جمع همه چیزهایی که افراد سازمان می دانند و برای سازمان در بازار، مزیت رقابتی ایجاد می‌کند (استوارت ،۱۹۹۱،ص۱۵)[۹۷].
