حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی، بیانگر میزان اتکای یک شرکت بر منابع داخلی است. در تحقیق هوبارد[۵۷] (۱۹۹۸)، رابطه مثبتی میان مخارج سرمایه‌ای و جریان‌های نقدی نشان داده شد. از دلایل وجود این رابطه مثبت میتوان به مسئله نمایندگی، اشاره کرد. زیرا طبق تئوری نمایندگی هزینه های نمایندگی در شرکت‌هایی با جریان‌های نقدی بیشتر، بالاتر است. بر این اساس، هر چه حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی شرکتی بالاتر باشد، میزان اتکای آن شرکت بر منابع داخلی بیشتر است و از محدودیت مالی بیشتری برخوردار خواهد بود.
۲-۳ . پیشینه تحقیق
در رابطه با موضوع تحقیق، مطالعات متعددی در خارج صورت گرفته است ولی در ایران مطالعاتی با این وسعت و یکپارچگی صورت نگرفته است. لیکن در ادامه برخی از تحقیق‌هایی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم با موضوع تحقیق حاضر در ارتباط هستند، اشاره شده است.
۲-۳-۱٫تحقیق‌های داخلی
حسین پور (۱۳۸۴)، به بررسی رابطه بین عوامل مؤثر و حساسیت سرمایه‌گذاری- جریان نقدی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارت هران پرداخت. وی دریافت که بین اندازه، ارزش افزوده، نسبت سودتقسیمی شرکت و حساسیت سرمایه‌گذاری- جریان نقدی ارتباط مثبت وجود دارد، و لی بین سابقه فعالیت شرکت و حساسیت سرمایه گذاری – جریان نقدی رابطه‌ای وجود ندارد.
محمدی و همکاران (۱۳۸۸)، به بررسی اثر ساختار مالکیت (تمرکز و ترکیب) بر بازدهی و ارزش شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند. یافته های پژوهش حاکی از وجود یک رابطه مثبت خطی و معنادار بین دو عامل تمرکز مالکیت و بازدهی شرکت‌ها و عدم وجود هر گونه رابطه معنادار بین مالکیت متمرکز و ارزش شرکت‌ها بوده است. از سوی دیگر نتایج مربوط به آزمون اثرات نوع مالکیت نشان می‌دهد که بر خلاف رابطه معکوس بین بازده سهام ونسبت مالکیت دولتی،رابطه بین نسبت مالکیت انفرادی، شرکتی وخصوصی با بازدهی، مستقیم ومعنادار است. این درحالی است که متغیر تمرکز مالکیت همچنان در کلیه مدل‌ها دارای رابطه خطی مستقیم با بازده سهام بوده است. آزمون رابطه نوع مالکیت با ارزش شرکت نیز به نتایج مشابهی با آنچه در مورد بازدهی عنوان گردید، منجرشد.
کاشانی پور و همکاران (۱۳۸۹)، به بررسی محدودیت‌های مالی و حساسیت سرمایه‌گذاری به جریان‌های نقدی پرداختند. نتایج نشان می‌دهد که شرکت‌های با محدودیت مالی، نسبت به شرکت‌های بدون محدودیت مالی، از حساسیت سرمایه‌گذاری به جریان‌های نقدی بالاتری برخوردارند و در هنگام تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری، بر جریان‌های نقدی داخلی، تأکید بالایی می‌کنند.
عرب صالحی و اشرفی (۱۳۹۰)، به بررسی نقش ذخایر نقدی در تعیین حساسیت سرمایه گذاری- جریان نقدی پرداختند. یافته های تحقیق نشان دهنده نقش مثبت ذخایر نقدی در کاهش حساسیت سرمایه گذاری-جریان نقدی شرکت‌هاست. از طرف دیگر، برتری خاصی در استفاده از مدل ذخایر نقدی بهینه در مقایسه با معیارهای سنتی محدودیت مالی مشاهده نشد.
شهیکیتاش و همکاران (۱۳۹۱)، به بررسیرابطهبینساختارحقوق مالکانهوعملکردشرکتدربورساوراقبهادارتهران پرداختند. یافته های تحقیق بر اساس هر دو مدل ارزش افزوده اقتصادی وQتوبین نشان می‌دهد که رابطه معنادار ومثبت بین حقوق مالکانه نهادی و عملکرد شرکت و رابطه معنادار و منفی بین حقوق مالکانه حقیقی و عملکرد شرکت وجود دارد. در مورد تمرکز حقوق مالکانه که بیانگر درصد سهام بزرگ‌ترین سهامدار شرکت می‌باشد رابطه معنادار و مثبت با عملکرد شرکت وجوددارد.
حقیقت و زرگر فیوجی (۱۳۹۲)، به بررسی تاثیر محدودیت‌های مالی و وجه نقد نگهداری شده بر حساسیت سرمایه‌گذاری به جریان نقدی پرداختند. نتایج نشان می‌دهد بین مخارج سرمایه‌ای با جریان نقدی ارتباط مثبتی وجود دارد و شرکت‌های فاقد محدودیت مالی نسبت به شرکت‌های دارای محدودیت مالی، حساسیت سرمایه‌گذاری به جریان نقدی بیشتری دارند. همچنین یافته دیگر این تحقیق نشانگر آن است که تاثیر متقابل وجه نقد نگهداری شده بر حساسیت سرمایه‌گذاری به جریان نقدی به صورت منفی است و این ارتباط در شرکت‌های دارای محدودیت مالی قوی‌تر می‌باشد.
سجادی و همکاران (۱۳۹۲)، به بررسی تاثیر ساختار حقوق مالکانه بر ریسک سرمایه‌گذاری در شرکت‌ها پرداختند. نتایج نشان داد که متغیرهای تمرکز حقوق مالکانه و میزان حقوق مالکانه مدیریت تاثیر منفی و معنادار بر ریسک سرمایه‌گذاری دارند. اما، میزان حقوق مالکانه سهام‌داران نهادی تاثیری بر ریسک سرمایه‌گذاری شرکت‌ها ندارد.
حسنی (۱۳۹۲)، به مطالعه تجربی رابطه بین حساسیت جریان نقد سرمایه‌گذاری و محافظه‌کاری حسابداری (دیدگاه قراردادهای کارآ یا دیدگاه تحریف سیستمهای اطلاعاتی؟) پرداخت. نتایج نشان داد بین حساسیت جریان نقد سرمایه‌گذاری و شاخص محافظه‌کاری حسابداری، رابطه منفی معناداری وجود دارد. این یافته با دیدگاه قراردادهای کارآ همخوانی دارد. بهگونهای که شرکت‌های با درجه بالاتر گزارشگری محافظه‌کارانه،حساسیت جریان نقد سرمایه‌گذاری کمتری خواهند داشت.
عرب صالحی و کاظمی نوری (۱۳۹۳)، به بررسی تاثیر هزینه های نمایندگی بر حساسیت سرمایه‌گذاری- جریان‌های نقدی پرداختند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که هزینه های نمایندگی، باعث افزایش حساسیت سرمایه‌گذاری- جریان‌های نقدی می‌شود.
رحیمیان و جان فدا (۱۳۹۳)، به بررسی نظام راهبری شرکتی ومحدودیت‌های مالی (حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقد) پرداختند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که تعداد سهام‌داران عمده واستقلال هیئت مدیره، تاثیر افزایشی و معنادار بر محدودیت‌های مالی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دارند.
