• – آشوری،داریوش(۱۳۷۶).دانشنامه سیاسی.تهران: نشرمروارید.ص۲۴۰ و ۲۴۱ ↑

1. 1. – خندان ،علی اصغر،امیری،مسلم(۱۳۸۸).”درآمدی بر نقش فرهنگی دولت دینی”،معرفت سیاسی،سال اول،شماره اول.ص۱۳۱ ↑

1. 1. – بشیریه،حسین(۱۳۷۹).تاریخ اندیشه‌های سیاسی در قرن بیستم.تهران: نشر نی.ص ۲۰ و ۲۶ ↑

1. 1. – واعظی،احمد(۱۳۷۸).حکومت دینی.قم: مرکز نشر اسرا.ص۲۴ تا ۳۰ ↑

1. 1. – فیرحی، داوود،”نظام سیاسی و دولت در اسلام(۱)(۱۳۸۰).”،مجله علوم سیاسی،سال چهارم،شماره چهاردهم.ص۱۴۸ ↑

1. 1. – قرآن کریم،سوره نساء،آیه ۵۹ ↑

1. 1. – همان،ص۱۴۹ و ۱۵۰ ↑

1. 1. – عباسی حسینی،ابراهیم(۱۳۷۱).”نقش دولت در فرهنگ“، مشکوت،ش ۳۵٫ص۶۹ ↑

1. 1. – عظیمی شوشتری،عباسعلی(۱۳۸۸).”اهداف و وظایف کلی دولت در اسلام“،معرفت سیاسی،سال اول ،شماره اول.ص ۱۰۱ ↑

1. 1. – صدرالمتاهلین(۱۳۷۵).الشواهد الربوبیه،ترجمه جواد مصلح،تهران:نشر سروش.ص۴۹۶ ↑

1. 1. – واعظی، احمد(۱۳۸۲). “اسلام و لیبرالیسم”،علوم سیاسی،دانشگاه باقرالعلوم، شماره .۲۲ص۴۴ ↑

1. 1. – سوره حج،آیه ۴۱ ↑

1. 1. – سوره قصص،آیه ۵۶ ↑

1. 1. – سوره اعراف،آیه ۶۲ ↑

1. 1. -سوره هود،آیه ۳۴ ↑

1. 1. – سوره اعراف،آیه ۷۹ ↑

1. 1. – خندان ،علی اصغر،امیری،مسلم(۱۳۸۸).”درآمدی بر نقش فرهنگی دولت دینی”،معرفت سیاسی،سال اول،شماره اول.ص۱۴۲-۱۳۸ ↑

1. 1. – عظیمی شوشتری،عباسعلی(۱۳۸۸).”اهداف و وظایف کلی دولت در اسلام“،معرفت سیاسی،سال اول ،شماره اول. ↑

1. 1. – واعظی، احمد(۱۳۸۲). “اسلام و لیبرالیسم”،علوم سیاسی،دانشگاه باقرالعلوم، شماره ۲۲٫ص ۴۰ ↑

1. 1. – نهج البلاغه(۱۴۱۲).ترجمه صبحی صالح،.قم: مؤسسه‌ دارالحجره.ص۷۹ ↑

1. 1. – سوره جمعه،آیه ۲ ↑

1. 1. -سوره بقره،آیه ۱۵۱ ↑

1. 1. – فاتحی،ابوالقاسم،”درآمدی بر وظایف دولت دینی در برابر دین و اعتقادات مردم”،معرفت سیاسی،سال اول،شماره دوم.ص۱۰۶ و ۱۰۷ ↑

1. 1. – اخوان کاظمی،بهرام(۱۳۷۹).”آرمان های حکومت از دیدگاه امام علی(ع)”،حکومت اسلامی،شماره ۱۷،ص۱۳۴و۱۳۵ ↑

1. 1. – سروش ،محمد(۱۳۷۸).دین و دولت در اندیشه اسلامی.قم: دفتر تبلیغات.ص۱۸۵ و ۱۸۶ ↑

1. 1. – مطهری،مرتضی(۱۳۷۱) .جهان بینی اسلام، وحی و نبوت.قم: صدرا،ص۲۲۶ ↑

1. 1. – مصباح یزدی،محمد تقی(۱۳۷۸).نظریه سیاسی اسلام.جلسه بیست و چهارم. قم: مؤسسه‌ آموزشی و پژوهشی امام خمینی.ص ۱۹و ۲۰ ↑

1. 1. – فاتحی،ابوالقاسم،”درآمدی بر وظایف دولت دینی در برابر دین و اعتقادات مردم”،معرفت سیاسی،سال اول،شماره دوم.ص ۱۱۸ و ۱۱۹ ↑

1. 1. – جوادی آملی،عبدالله(۱۳۷۸).ولایت فقیه.قم: نشر اسرا.ص۵۱۱ ↑

1. 1. – میراحمدی، منصور(۱۳۹۰).”انقلاب اسلامی ایران و بنیان های نظری الگوی مناسبات فرهنگی فرد و دولت”،علوم سیاسی،مطالعات انقلاب اسلامی،شماره ۲۷٫ص۱۲ ↑

1. 1. – میراحمدی، منصور(۱۳۹۰).”انقلاب اسلامی ایران و بنیان های نظری الگوی مناسبات فرهنگی فرد و دولت”،علوم سیاسی،مطالعات انقلاب اسلامی،شماره ۲۷٫ص ۱۴ ↑

1. 1. – حجت زاده، سید عبدالحسین (۱۳۷۴).”بنیادهای فرهنگی و هویتی انقلاب اسلامی”،علوم اجتماعی،پژوهش نامه متین،شماره ۲۶٫ص۳۹ ↑

1. 1. – فلسفی،نصرت الله(۱۳۸۶).”جایگاه دموکراسی در نظام جمهوری اسلامی ایران”،نشریه حقوق اساسی،سال چهارم،شماره ۸٫ص۱۵۸ ↑

1. 1. – مصباح یزدی،محمد تقی .معارف قرآن (۹): حقوق و سیاست در قرآن، قم: : مؤسسه‌ی آموزشی و پژوهشی امام خمینی.ص۱۸۳ ↑

   

1. 1. – مصباح یزدی،محمد تقی .معارف قرآن (۹): حقوق و سیاست در قرآن، قم: : مؤسسه‌ی آموزشی و پژوهشی امام خمینی.ص ۱۸۲ و ۱۸۳ ↑

1. 1. – بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با اقشار مختلف مردم، ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۳ ↑

1. 1. – توسلی نایینی،منوچهر(۱۳۸۵).”جایگاه و نقش قانون اساسی در مردم سالاری دینی”،پژوهش نامه انقلاب اسلامی،سال ششم،شماره ۱۳٫ص۸۱ ↑

1. 1. – قانون اساسی جمهوری اسلامی،مصوب ۱۳۵۸ ↑

1. 1. – پورحسین،مهدی،مهار قدرت سیاسی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،حکومت اسلامی،سال نهم،شماره۳٫ ص۱۴۸ ↑

1. 1. – قانون اساسی جمهوری اسلامی،مصوب ۱۳۵۸ ↑

1. 1. – خواجه سروری،غلام رضا(۱۳۸۲).”انقلاب اسلامی و هویت فرهنگی”،نامه پژوهش فرهنگی،شماره ۲۲٫ص۱۲۴-۱۲۳ ↑

1. 1. – قانون اساسی جمهوری اسلامی،مصوب ۱۳۵۸ ↑

1. 1. – قانون اساسی جمهوری اسلامی،مصوب ۱۳۵۸ ↑

1. 1. – قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،مصوب ۱۳۵۸ ↑

1. 1. فیرحی، داوود،”نظام سیاسی و دولت در اسلام(۱)(۱۳۸۰).”،مجله علوم سیاسی،سال چهارم،شماره چهاردهم.ص۱۴۸ ↑

1. 1. – وینست،اندرو(۱۳۷۱).نظریه های دولت.ترجمه حسین بشیریه.تهران: نشر نی.ص ۲۱۱و ۲۱۲ ↑

1. 1. – یوسف وند،محمود(۱۳۸۸).”دولت اخلاقی از منظر امام علی”،پگاه حوزه،شماره ۲۶۱ ↑

1. 1. – کاظمی، علی اصغر(۱۳۷۶).اخلاق و سیاست.اندیشه سیاسی در عرصه عمل.تهران: انتشارات قومس.ص۳۴ ↑