1. 1. – علی قائمی، ص ۱۴٫ ↑

   

1. 1. – همان، ۲۴٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۲۲ و ۲۳٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۹۱٫ ↑

1. 1. – محمد جواد باهنر، فروغ اندیشه (مجموعه مصاحبه ها و برنامه های دولت در زمان شهید باهنر)، چاپ اول، (تهران: چاپخانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خرداد ۱۳۶۲)، ص ۲۷۴٫ ↑

1. 1. – محمد جواد باهنر، الگوهای هنر مقاومت، چاپ دوم، (تهران: بنیاد شهید، ۱۳۶۱)، ص ۹۵٫ ↑

1. 1. – غلام حسین حیدری، ص ۲۳٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۲۹، ۳۰، ۳۱، ↑

1. 1. – علی اکبر بابازاده، پیشین، ص ۵٫ ↑

1. 1. -www. Rasekhoon.net ↑

1. 1. -dissocial personality disorder. ↑

1. 1. ۲-هارولد ای کاپلان، اختلالات روانی و رفتاری دوران کودکی و نوجوانی، (مهدی صابری)، چاپ اول، (تهران: قلمستان هنر، بهار ۱۳۷۷،) ص ۷۷ ↑

1. 1. -dsm iv-ir. ↑

1. 1. – پریرخ دادستان، روانشناسی جنایی، چاپ اول، (تهران: سمت، بهار ۱۳۸۲)، ص ۱۵۰٫ ↑

1. 1. – تامس اولتمز و دیگران، مطالعات موردی در روانشناسی نابهنجاری، (جواد صالحی)، چاپ اول، (مشهد: معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی، ۱۳۷۲)، ص ۲۳۸٫ ↑

1. 1. – Hesterical personality disorder. ↑

1. 1. – سعید حکمت، روان شناسی کیفری، چاپ اول، (تهران: گوتنبرگ، ۱۳۷۴)، ص ۷۲٫ ↑

1. 1. – فاطمه گلشنی، اختلال شخصیت، (تهران: نشر قطره، ۱۳۸۸)، ص ۴۰٫ ↑

1. 1. – هدایت الله ستوده، آسیب شناسی اجتماعی (جامعه شناسی انحرافات)، چاپ یازدهم، (تهران: انتشارات آوای نور، ۱۳۸۳)،
      ص ۱۲۱٫ ↑

1. 1. – فاطمه گلشنی، ص ۴۷٫ ↑

1. 1. – attention deficithy peractivity disorder. ↑

1. 1. – رنالد جی فریدمن و دیگران، رفتار با کودکان و نوجوانان دچار اختلال (نقص توجه – بیش فعال)، (جلال صدر السادات و محمد رضا محمدی)، چاپ اول، (تهران: اسپند هنر، بهار ۱۳۸۱)، ص ۱۲٫ ↑

1. 1. – فرح لطفی کاشانی و دیگران، روان شناسی مرضی، چاپ دوم، (تهران: انتشارات ارسباران، پاییز ۱۳۷۸)، ص ۱۳۶٫ ↑

1. 1. – شهلا فرقانی رئیسی، مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان، چاپ اول، (تهران: مؤسسه‌ فرهنگی منادی، تابستان ۱۳۸۰)،
      ص ۹۵٫ ↑

1. 1. – فرح لطفی و دیگران، ص ۱۳۴٫ ↑

1. 1. – فرحناز شهروزی،” آموزه های تربیتی اسلام”، کیهان فرهنگی، ۲۴۵ (اسفند ۱۳۸۵): ص ۶۲٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۶۳٫ ↑

1. 1. – جواد محدثی، آشنایی با اصول و عوامل تحکیم خانواده، چاپ هفتم، (قم: دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۷)، ص ۷۷٫ ↑

1. 1. – حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، (ابراهیم میر باقری)، چاپ دوم، (تهران: انتشارات فراهانی، بهار ۱۳۶۵)، ص ۴۲۰٫ «احبوالصّبیان وارحَمُوهم». ↑

1. 1. – همان، ص ۴۲۱٫ «قَبِّلوا أولادَکم، فَإنّ لکم بکل قبلهٍ دَرجه فی الجنهِ…» ↑

1. 1. – حسین نوری، مستدرک الوسایل، (بیروت: مؤسسه‌ آل البیت لاحیاء التراث، ۱۴۰۹ ق)، جلد ۱۵، ص ۱۷۰٫ «نَظَرُ الوالِدِ إلی وَلَدِهِ حُبّاً لَه عِبادَه». ↑

1. 1. – حسن بن فضل طبرسی، ص ۴۲۲٫ قَبلَه الوَلَدِ رحمهٌ « ↑

1. 1. – علی میرزا بیگی، نقش نیازهای روانی در بهداشت آموزش و پرورش، چاپ پنجم، (تهران: نشر اطلاعات، ۱۳۷۹)، ص ۱۷٫ ↑

1. 1. – غلامحسین کرمی، “محبت کلید برقراری روابط اجتماعی با دیگران“، ماهنامه اصلاح و تربیت، ۴۳ (مهر ۱۳۸۴): ص ۱۲٫ ↑

1. 1. -عافیه موسوی، بزهکاری اطفال و نوجوانان ۱ و ۲، چاپ اول، (تهران: مجد، ۱۳۹۰)، ص ۶۲٫ ↑

1. 1. – علی قائمی، سازندگی و تربیت دختران، چاپ هفتم، (تهران: اولیا و مربیان، بهار ۱۳۸۴)، ص ۹۸٫ ↑

1. 1. – جان بالبی، روان شناسی کودک، حسین شقفیان، چاپ اول، (تهران: عارف، ۱۳۵۹)، ص ۳۹٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۲۰ و ۲۵٫ ↑

1. 1. – رضا پور حسین،” نیاز به محبت”، پیوند، ۱۶۹ (آبان ماه ۱۳۷۲): ص ۶۶٫ ↑

1. 1. – علی میرزا بیگی، ص ۲۷٫ ↑

1. 1. – داور شیخاوندی، جامعه شناسی انحرافات و مسائل جامعتی ایران، چاپ، (تهران: نشر قطره، ۱۳۸۴)، ص ۳۲۳٫ ↑

1. 1. – علی نقی فقیهی، جوان و آرامش روان، چاپ اول، (قم: انتشارات حوزه و دانشگاه، زمستان ۱۳۸۲)، ص ۸۰٫ ↑

1. 1. – همان، ص ۸۱٫ ↑

1. 1. -علی حسینی زاده، سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت، چاپ اول، (قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۰)، جلد اول، ص ۹۱٫ ↑

1. 1. – داود حسینی، روابط سالم در خانواده، چاپ پنجم، (قم: دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۷)، ص ۹۷٫ ↑

1. 1. – علی میرزا بیگی، ص ۳۰٫ ↑

1. 1. – اسماعیل بیابانگرد، روش های افزایش عزت نفس در کودکان و نوجوانان، چاپ دوم، (تهران: انجمن اولیا و مربیان، ۱۳۷۲)، ص ۲۵٫ ↑

1. 1. -، سور ه اسرا، آیه ۷۰٫ ↑

1. 1. – سوره حجرات، آیه ۱۱٫«ولا تنابزوا بالالقاب» ↑

1. 1. – همان. «لا یسخر قومٌ مِن قوم» ↑

1. 1. – محمد دشتی، نهج البلاغه، چاپ دوم، (قم: مؤسسه‌ فرهنگی و تحقیقاتی امیرالمومنین،۱۳۸۴)، ص. «حق الوَلَدِ علی الوالد أن یحسِّن اُسمَهُ …» ↑

1. 1. – عبد الواحد آمدی، غررالحکم و دررالکلم (مجموعه کلمات قصار حضرت علی ع)، (محمد علی انصاری)، (قم: سازمان چاپ و صحافی دارالکتاب)، جلد دوم، ص ۷۱۲، حدیث ۱۴۲۵٫« من هانت علیه نفسه فلا ترج خیره» ↑

1. 1. – علی شعبه الحرانی، تحف العقول آل رسول، (علی اکبر غفاری)، الطبعه الثانیه، (تهران: مؤسسه‌ النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ ق-۱۳۶۳ ش)، ص ۵۱۲٫» من هانت علیه نفسه فلا تامن شره « ↑

1. 1. – محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، الثالثه، (بیروت – لبنان: داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ ه)، جلد ۷۰، ص ۲۲۵٫ » ما من رَجُلِ تکبر او تَجَّبر الا لذلَّه یَجدُ ها فی نَفسهِ ↑

1. 1. – علی میرزا بیگی، پیشین، ص ۳۴٫ ↑

1. 1. – علی تاج دینی،” احساس حقارت و تضعیف شخصیت “، رشد معلم، ۵۷ (خرداد ۱۳۶۸): ص ۶۷٫ ↑

1. 1. – لیلا ذبیحی، “رابطه بین عزت نفس و ارتکاب جرم در بین افراد زندانی و غیر زندانی “، اصلاح وتربیت، ۹۵ (فروردین ۱۳۸۹): ص ۴۰٫ ↑

1. 1. – حسن عمید، فرهنگ عمید، چاپ اول ، (تهران: انتشارات امیر کبیر،۱۳۶۳)، جلد دوم ، ص۹۴۱٫ ↑

1. 1. – ابوالقاسم ولی زاده،” نشانه شناسی حسادت با تکیه بر منابع اسلامی”، معرفت، سال بیست و یکم، ۱۷۴ (خرداد ۱۳۹۱):
      ص ۷۶٫ ↑

1. 1. – سوره مائده، آیه ۳۰٫ «فَطَوّعَت لَه نَفسُه قَتلَ أخیهِ فَقَتَلَه فَاَصبَحَ مِنَ الخسِرین» ↑

1. 1. – سوره یوسف، آیه ۸٫«اُقتُلوا یوسُفَ اَوِاطرَحوهُ اَرضَاً یَخلُ لَکم وَجهُ اَبیکُم وَتَکونوا مِن بعدِه قَوماً صالِحین» ↑

1. 1. – سوره فلق آیه ۵٫ «ومَن شَرّه حاسِدٍ اِذا حَسَد» ↑

فصل سوم

روش پژوهش

۳-۱ مقدمه

در این فصل ‌در مورد طرح تحقیق، جامعه آماری، حجم نمونه، نحوه اجرای نمونه گیری، جمع‌ آوری داده ­ها، تجزیه و تحلیل داده ­ها و اعتبار و روایی پرسش­نامه­ ها و خصوصیات پرسش­نامه­ ها بحث می­ شود.

۳-۲ طرح پژوهش

طرح پژوهشی حاضر از نوع غیر آزمایشی است. تحقیق غیر آزمایشی، مطالعه­ تجربه مداری است که در آن محقق نسبت به متغییر­های مستقل، کنترل مستقیمی ندارد زیرا قبلأ آن­ها رخ داده ­اند؛ و تنها از روی تغییر همزمان متغییر های مستقل و وابسته بدون مداخله در بازه­ روابط بین متغییرها، استنباط­هایی به عمل می ­آید (کرانچر، ترجمه شریفی و لطفی زند، ۱۳۸۶).

در پژوهش حاضر متغییرهای شیوه ­های فرزند­پروری و ویژگی­های شخصیت به منظور پیش ­بینی تاب آوری مورد بررسی قرار ‌گرفته‌اند. شیوه ­های فرزند پروری و ویژگی­های شخصیت به عنوان متغییر پیش­بین و تاب آوری به عنوان متغییر ملاک در نظر گرفته شده است.

۳-۳ جامعه و نمونه آماری

جامعه مورد بررسی عبارت است از تمامی دانش آموزان دوره متوسطه دختر که در سال تحصیلی ۹۲-۹۳ در ناحیه یک شهرستان خرم آباد در حال تحصیل هستند. ‌بر اساس آمار این ناحیه این تعداد برابر با ۳۰۰۰ نفر می‌باشد. نمونه آماری بر اساس نمونه گیری خوشه­ای تصادفی چند مرحله­ ای انجام شد. از مجموع ۱۰ مدرسه این ناحیه ۵ مدرسه به عنوان نمونه انتخاب شد و در هر مدرسه با توجه به تعداد کلاس های هر مدرسه، نیمی از کلاس­ها به عنوان نمونه انتخاب شد. در هر کلاس تعدادی از دانش ­آموزان بر حسب تصادف پرسش­نامه­ ها را در بین آنان توزیع گردید. بر این اساس تعداد ۲۰۰ نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از توضیحات لازم و پر کردن و جمع‌ آوری پرسش­نامه­ ها، آنان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند

۳-۴ ابزارهای پژوهش

۳-۴-۱ مقیاس تاب آوری کونور- دیویدسون (CD-RISC)

یک ابزار ۲۵ سوالی است که سازه­ی تاب آوری را در اندازه­ های ۵ درجه­ای لیکرت از صفر تا چهار می­سنجد. حداقل نمره تاب آوری آزمودنی در این مقیاس صفر و حداکثر نمره وی ۱۰۰ است. نتایج مطالعه مقدماتی مربوط به ویژگی­های روان­سنجی این مقیاس، پایایی و روایی آن را تأیید ‌کرده‌است (کونور، ۲۰۰۳).

۳-۴-۱-۱ پایایی و روایی پرسش­نامه کونور- دیویدسون

همسانی درونی، پایایی و بازآموزی و روایی همگرا و واگرای مقیاس به اندازه کافی گزارش ‌شده‌اند. گرچه نتایج تحلیلی عامل اکتشافی وجود ۵ عامل (شایستگی/ احترام شخصی)، (اعتماد به غرایز شخصی/ تحمل عواطف منفی)، (پذیرش مثبت عواطف/ روابط ایمن) برای مقیاس تاب آوری تأیید ‌کرده‌است. چون پایایی و روایی زیر مقیاس­ها هنوز به طور قطع تأیید نشده­اند در حال حاضر فقط نمره کلی تاب آوری برای هدف­های پژوهشی معتبر محسوب می­ شود (کونور، دیویدسون، ۲۰۰۳). پایایی و روایی فرم فارسی مقیاس تاب آوری نیز در مطالعات مقدماتی، نمونه ­های بهنجار و بیمار مورد بررسی و تأیید قرار گرفته است (بشارت، ۱۳۸۶).

۳-۴-۲ ابزار شخصیت نئو

۳-۴-۲-۱ فرم کوتاه و تجدید نظر شده پرسش­نامه شخصیتی نئو (NEO-PI-R)

پرسش­نامه شخصیتی نئو در سال ۱۹۸۵ توسط کاستا و مک کری تهیه شده است (کاستا و مک کری، ۱۹۹۲). این پرسش­نامه حاوی ۲۴۰ سوال است و دارای دو فرم S (درجه­بندی توسط خود فرد) و فرم R (درجه­بندی توسط دیگران) است. این پرسش­نامه پنج عاملی شخصیت پنج خصوصیت در هر عامل را اندازه ‌می‌گیرد و ‌به این ترتیب ارزیابی جامعی از شخصیت فرد ارائه می­دهد. این پرسش­نامه، مناسب افراد است که ۱۷سال یا بیشتر دارند و در ایران توسط گروسی (۱۳۸۰) ترجمه، هنجار­یابی و اجرا شده است. فرم ۶۰ سوالی آن که در این پژوهش از آن استفاده شده است، در صورتی به کار می­رود که مدت زمان اجرای پژوهش محدود و اطلاعات کلی از شخصیت کافی باشد. سوالات در یک مقیاس لیکرت ۵ درجه­ای توسط فرد پاسخ داده می­شوند. برای هر عامل ۱۲ سوال اختصاص یافته است. هریک از سوالات دارای ۵ گزینه «کاملأ موافقم»، «موافقم»، «نظری ندارم»، «مخالفم» و«کاملأ مخافم» می­باشند. که نمره ­های صفر تا چهار به آن تعلق ‌می‌گیرد. هر عامل دارای ۱۲ آیتم و دامنه نمره­ها از صفر تا ۴۸ است. با جمع نمرات هر یک از سوالات مربوط به هر آیتم، پنج نمره مجزا به دست می ­آید. شماره سوال­هایی که به هر یک از آیتم­ها اختصاص دارد به شرح زیر در جدول ۳-۱بیان شده است.

جدول ۳-۱) سوالات اختصاص یافته به هر یک از آیتم­های شخصیت در پرسش­نامه نئو

ردیف

آیتم

شماره سوالات

۱

روان رنجور­خویی

۱-۶-۱۱-۱۶-۲۱-۲۶-۳۱-۳۶-۴۱-۴۶-۵۱-۵۶

۲

برون­گرایی

۲-۷-۱۲-۱۷-۲۲-۲۷-۳۲-۳۷-۴۲-۴۷-۵۲-۵۷

۳

گشودگی

۳-۸-۱۳-۱۸-۲۳-۲۸-۳۳-۳۸-۴۳-۴۸-۵۳-۵۸

۴

موافق بودن

۴-۹-۱۴-۱۹-۲۴-۲۹-۳۴-۳۹-۴۴-۴۹-۵۴-۵۹

۵

با وجدان بودن

۵-۱۰-۱۵-۲۰-۲۵-۳۰-۳۵-۴۰-۴۵-۵۰-۵۵-۶۰

۳-۴-۲-۲ اعتبار و روایی پرسش­نامه نئو

این پرسش­نامه توسط مک کری و کاستا در اصل برای جمعیت بهنجار تهیه شد و در طی دهه گذشته بیشترین استفاده در کاربست­های پژوهشی و بالینی داشته است. نسخه اصلی آن در سال ۱۹۹۲ توسط کاستا و مک کری برای سنجش الگوی پنج عاملی شخصیت (روان رنجور­خویی، برون­گرایی، گشودگی، موافق بودن و باوجدان بودن) تنظیم شد (جدول ۳-۱).

در خصوص اعتبار NEO-FFI، نتایج چندین مطالعه حاکی از آن است که زیر مقیاس­های این الگوی ۵ عاملی، همسانی درونی خوبی دارند. به عنوان مثال کاستا و مک کری (۱۹۹۲) ضریب آلفای کرونباخ بین ۶۸/۰ (برای موافق بودن) تا ۸۶/۰ (برای روان رنجور خویی) را گزارش کردند. ضریب آلفای گزارش شده توسط آنان ۷۴/۰ تا ۸۹/۰با میانگین ۸۱/۰ متغییر بوده است. در حالی که در تحقیق بنچارد و همکاران (۱۹۹۹) این ضریب در روان رنجور­خویی ۸۵/۰، در برون­گرایی ۷۲/۰، در گشودگی ۶۸/۰، برای موافق بودن ۶۹/۰ و برای با وجدان بودن ۷۹/۰ بوده است.

هلدن (۱۹۹۹) نیز ضریب آلفای این ۵ عامل را در دامنه ۷۶/۰ (برای گشودگی) تا ۸۷/۰ (برای روان رنجور­خویی) گزارش می­ کند. نتایج مطالعه مورادیان و نزلک (۱۹۹۵) نیز حاکی از آن است که آلفای کرونباخ روان رنجور­خویی، برون­گرایی، گشودگی، موافق بودن و با وجدان بودن به ترتیب عبارت است از ۸۴/۰، ۷۵/۰، ۷۴/۰، ۷۵/۰ و۸۳/۰٫ اخیراً نیز پژوهشی درباره شخصیت و اختلالات خوردن، ثبات درونی ۶۹/۰ تا ۹۰/۰ برای مقیاس­های آزمون گزارش شده است (ایگرت، لندوسکی و کلامپ، ۲۰۰۷).

اعتبار دراز مدت تست NEO-PI نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. یک مطالعه طولی ۶ ساله روی مقیاس­های N، E، O ضریب های۶۸/۰ تا ۸۳/۰ را نشان داده است. ضریب­های اعتبار دو عامل A و C به فاصله ۳ سال ۷۹/۰ تا ۶۳/۰ بوده است (کاستا، مک کری، ۱۹۹۸). در یک مطالعه طولی ۷ ساله از ارزیابی همسالان که در آن کل تست به کار رفته بود ضرایب اعتبار بین ۸۲/۰ تا ۵۱/۰ برای ۱۸ صفت فرعی N، E، O و ۶۳/۰ تا ۸۱/۰ برای عوامل اصلی ۵ گانه در مردان و زنان به دست آمده است (کاستا، مک کری، ۱۹۹۸).

با توجه به آنچه گفته شد عزت نفس نقش مهمی در عملکرد شناختی ایفا می‌کند. در واقع عزت نفس ناپایدار یا متغیر، با خشم (واسچل^[۱۲] و کرنیس^[۱۳]، ۱۹۹۶)، واکنش هیجانی و افسردگی (باتلر^[۱۴]، هوکانسون^[۱۵] و فلین^[۱۶]، ۱۹۹۴؛ کرنیس، گران‌من^[۱۷] و ماتیس^[۱۸]، ۱۹۹۱) مرتبط است. تلاش‌های بسیاری در جهت تغییر عزت نفس با اطلاعات مربوط به خود مثبت یا منفی انجام شده است (ریکتا^[۱۹] و دائن هیمر^[۲۰]، ۲۰۰۳). در مجموع پژوهش‌ها نشان داده‌اند که افراد دارای عزت نفس پایین، در مقایسه با افراد دارای عزت نفس بالا، دسترسی شناختی بیشتری به ضعف شخصی خود پس از شکست دارند (دادسون^[۲۱]، وود^[۲۲]، ۱۹۹۸).

بیشتر پژوهش‌های صورت گرفته ‌در مورد عزت نفس، بر خود ارزیابی‌های آشکار (در نظر گرفتن آگاهانه و نسبتاً کنترل شده) متمرکزاند، با این حال در طول چند سال اخیر، پژوهش‌هایی با تمرکز بر عزت نفس ضمنی (ناآگاهانه، فراتر از یادگیری و خودکار) شکل گرفته‌اند (بکاس^[۲۳]، بالدوین^[۲۴]، پیکر^[۲۵]، ۲۰۰۴؛ دیجکسترهوویس^[۲۶]، ۲۰۰۴). نتایج پژوهش‌های اخیر حاکی از آن است که عزت نفس ضمنی پایین با نشانه هایی همچون آسیب‌پذیری به افسردگی و اضطراب همراه است (بوسون^[۲۷]، برآون^[۲۸]، زیگلر-هیل^[۲۹] و سوآن^[۳۰]، ۲۰۰۳؛ جوردن^[۳۱]، اسپنسر^[۳۲] و زانا^[۳۳]، ۲۰۰۳).

با آنچه مطرح شد، پژوهش حاضر ‌به این مسئله می‌پردازد که اجرای برنامه تعدیل عزت نفس ضمنی بر افزایش عزت نفس ضمنی و به دنبال آن تعدیل ترس از ارزیابی منفی ضمنی مؤثر است یا خیر.

۱-۲- بیان مسئله

اضطراب اجتماعی اختلالی مزمن است چرا که در بسیاری از افراد تشخیص داده نمی‌شود و بدون درمان باقی می‌ماند (لمپ^[۳۴]، ۲۰۰۹). مبتلایان ‌به این اختلال از ‌آسیب‌های چشمگیری در زندگی روزمره، روابط اجتماعی و شغلی رنج می‌برند (ورهولست^[۳۵]، وندرلند^[۳۶]، فردیناند^[۳۷] و کاسیوس^[۳۸]، ۱۹۹۷؛ به نقل از دادستان، اناری و صالح صدق پور، ۱۳۸۸). داده های واپس‌نگر، همه‌گیر شناسی و مطالعات بالینی آینده نگر حاکی از آن است که این اختلال می‌تواند طی سال‌ها تاثیر منفی عمیقی بر زندگی شخص داشته باشد (سادوک و سادوک، ۲۰۰۳؛ ترجمه پورافکاری، ۱۳۸۵). از این رو اضطراب اجتماعی به عنوان اختلالی حائز اهمیت در زمینه بهداشت همگانی در نظر گرفته شده است (فرمارک^[۳۹]، ۲۰۰۲؛ به نقل از راپی و اسپنس^[۴۰]، ۲۰۰۴). هر چند همانند سایر اختلالات اضطرابی داده های همه‌گیر شناسی محدودی وجود دارد، شیوع کلی این اختلال تقریباً ۱۳ درصد گزارش شده است (انجمن روانپزشکی آمریکا، ۱۹۹۴؛ ترجمه نائینیان، مداحی و بیابانگرد، ۱۳۷۴).

در بررسی ویژگی‌های اضطراب اجتماعی می‌توان گفت ترس از ارزیابی منفی هسته مهم اختلال است. افراد با اضطراب اجتماعی دائماً نگران این موضوع هستند که چگونه توسط دیگران ادراک و ارزیابی می‌شوند (کلارک و ولز، ۱۹۹۵؛ راپی و هیمبرگ، ۱۹۹۷؛ به نقل از حمیری، ۱۳۸۹). چرا که این فرض را دارند که دیگران ذاتاً انتقادگر هستند (یعنی آن‌ ها را منفی ارزیابی خواهند نمود). در نتیجه زمانی که فرد در موقعیت اجتماعی قرار می‌گیرد یا فقط آن را پیش‌بینی می‌کند، تصوری از ظاهر و رفتار بیرونی خود شکل می‌دهد و به جنبه‌های مشخص تصویر خود (عموماً جنبه‌های مرتبط با موقعیت و بالقوه منفی) و تصور تهدید بیرونی بالقوه (مانند کسل شدن حاضرین) توجه می‌کند. از طرفی، فرد با پیش‌بینی ارزیابی منفی از سوی دیگران درباره عملکرد خود، اضطراب بیشتری را تجربه می‌کند که تصور ذهنی فرد از ظاهر و یا رفتار مشاهده شده از سوی دیگران را تحت تاثیر قرار داده و این چرخه از نو تکرار می‌شود (راپی و هیمبرگ، ۱۹۹۷؛ به نقل از حمیری، ۱۳۸۹). در مجموع می‌توان گفت که ترس از ارزیابی منفی با عاطفه منفی و هوشیاری (آگاهی) بین فردی تداعی می‌شود (بک و همکاران، ۱۹۸۵؛ هارب^[۴۱]،۲۰۰۲؛ به نقل از معماریان، ۱۳۹۰) به عبارتی این ویژگی، تمایل افراد به تمرکز انتخابی بر شکست و خودانتقادگری را منعکس می‌کند. در مفهوم تداعی‌های خودکار، ولز و کلارک (۱۹۹۷، به نقل از گلاشور^[۴۲]، ورولینگ^[۴۳]، دوجنگ^[۴۴]، جاس دو کیجسر^[۴۵]، ۲۰۱۲) دو مدل را در افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی مطرح می‌کنند: ۱) تداعی‌های خودکار منفی نسبت به خود (عزت نفس ضمنی) ۲) تداعی‌های بین نشانه های اجتماعی و برون‌دادهای منفی از عملکرد اجتماعی مانند شکست و طرد. مطالعات صورت گرفته در راستای آزمون این دو مدل، نقش تداعی‌های ضمنی و آشکار نسبت به خود را در تداوم اختلال تأیید نموده‌اند (کلاسک^[۴۶]، دوجنگ، پنینکس^[۴۷]، ۲۰۱۲؛ به نقل از گلاشور، دوجنگ، جاس دو کیجسر، ۲۰۱۲).

پردازش‌های خودآیند به صورت سوگیری یا انحراف در پردازش اطلاعات هیجانی از دیگر مفروضه‌هایی است که رویکرد شناختی در تبیین مفهوم اختلالات هیجانی و درمان بر آن تأکید دارد و به نوعی آن را آسیب‌شناسی می‌داند که می‌تواند در تشدید و تداوم اختلالات هیجانی نقش داشته باشد. بر طبق این مدل، مشخصه افراد اجتماع هراس، ادراک سوگیرانه عملکرد اجتماعی است (بک، امری و گرینبرگ، ۱۹۸۵). بر اساس مدل شناختی هارتمن^[۴۸] (۱۹۸۳؛ به نقل از حمیری، ۱۳۸۹) افراد اجتماع هراس در بحبوحه موقعیت‌های اجتماعی چنان با فرایندهای متمرکز به خود درگیر هستند که منجر به تداخل با عملکرد اجتماعی رضایت‌بخش می‌شود. درگیر شدن در خودارزیابی‌های منفی به دلیل عزت نفس پایین یکی از این فرایندهای مداخله‌گر است.

۳۵- جلب مشارکت عمومی مردم از قبیل توجیه سرایداران، نگهبانان ادارات، مراکز آموزشی و رؤسای اتحادیه‌های صنفی، حراست بانک‌ها در برقراری تعامل با پلیس در تولید امنیت مطلوب؛

۳۶- جلب اعتماد عمومی مردم در انعکاس اخبار و وقایع به پلیس؛

۳۷- بالا بردن هزینه جرم برای مجرمین؛

۳۸- عدم اعطای مرخصی به سارقین سابقه دار در زندان؛

۳۹- آموزش عمومی مردم با بهره گرفتن از توزیع هشدارهای انتظامی در قالب بروشور و تراکت؛

۴۰- نهادینه کردن اعلام خالی بودن منزل در مسافرت‌ها به واحدهای انتظامی توسط مردم.

فهرست منابع

1. ابراهیم امینی، آیین تربیت، چاپ شانزدهم،(قم: انتشارات اسلامی،پاییز ۱۳۷۶).

احمد بن اسحاق یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیچا،(محمد ابراهیم آیتی)،(تهران:بنگاه ترجمه و انتشارات کتاب،۱۳۴۳)، جلد۲٫

احمد بهشتی، الام و حقوق کودک ، چاپ هفتم(قم: چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۷).

ادوار تایبر، بچه های طلاق، (توران دخت تمدن)، چاپ چهارم(تهران:خاتون، ۱۳۸۴).

1. ادیب ابراهیمی، پایان نامه«سرقت و عوامل ارتکاب آن در حقوق ایران»

امیر حسن نیاز پور، پیشگیری از بزهکاری در قانون اساسی ایران و لایحه قانون پیشگیری از جرم ، مجله حقوقی دادگستری ، ۴۵(زمستان ۱۳۸۲).

آمینه جابر و دیگران، فروپاشی خانواده و آسیب شناسی آن، چاپ اول، (تهران: احسان، ۱۳۸۴).

آنتون سیمونویچ ماکارنکو، گفتارهایی درباره تربیت فرزندان، چاپ نهم (تهران: چابخش، ۱۳۶۹).

1. 1. بهروز نبوی ، روش تحقیق در علوم اجتماعی ، چاپ دوازدهم، تهران ، کتابخانه فروردین، ۱۳۷۳٫

1. بیت الله رضایی، سمینار ، سرقت موتورسیکلت، سمینار مسایل انتظامی زیر نظر سردار قصری، رافوس، تابستان ۱۳۷۵

تاج زمان دانش، مجرم کیست جرم چیست، چاپ نهم، (تهران: انتشارات کیهان، اردیبهشت۱۳۸۱) .

جاوید صلاحی، بزهکاری اطفال و نوجوانان، چاپ هشتم، (تهران: انتشارات میزان، پاییز۱۳۸۹).

جرج ولد و دیگران، جرم شناسی نظری، علس شجاعی ف چاپ اول (تهران: انتشارات سمت،زمستان۱۳۸۰).

1. 1. جزوه انتشارات دانشکده پلیس جنایی (پی جویی سرقت)، ۱۳۸۲

1. جزوه سرقت خودرو مرکز اسناد آموزش ناجا، شماره ثبت ۱۷۱۲

جعفر سجادی، فرهنگ علوم فلسفی و کلامی، چاپ اول(تهران: امیر کبیر، ۱۳۷۵).

1. حسن عمید، فرهنگ عمید، چاپ اول(تهران:انتشارات امیر کبیر،۱۳۶۳)،جلد سوم.

حسین بستان نجفی، اسلام و جامعه شناسی خانواده ، چاپ دوم،(قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، پاییز ۱۳۸۵).

1. حسین هاتفی اردکانی پی جویی سرقت ، ۱۳۸۴

رحمت الله صدیق سروستانی، آسیب شناسی اجتماعی، چاپ ششم، تهران:سمت، ۱۳۸۹٫

ریمون کیوی ، روش تحقیق در علوم اجتماعی ، عبدالحسین نیک گهر ،چاپ دوم ، تهران، توتیا، ۱۳۸۶٫

1. 1. ژرژ پیکا، پیشگیری از جرایم شهر نشینی ، عزیز طوسی، ماهنامه دادرسی، سال اول، ۲ (۱۳۷۶).

1. خوشزاد، خلعتبری سرقت های مسلحانه و به عنف ، ۱۳۸۴

شهرام ابراهیمی، جرم شناسی پیشگیری، چاپ اول، (تهران: میزان، زمستان۱۳۹۰).

شهلا اعزازی، جامعه شناسی خانواده با تأکید بر نقش و ساختارو کارکرد خانواده در دوران معاصر، چاپ ششم، (تهران: روشنفکران و مطالعات زنان ، ۱۳۸۷) .

شهید ثانی ،شرح لمعه، جلد دوم.

عفت سادات مهدی زاده،روانشناسی تربیتی، چاپ اول،(تهران: محیا، ۱۳۸۹).

1. علی اصغر قربان حسینی ،کتاب جرم شناسی و جرم یابی سرقت.

علی اکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا،(تهران: مؤسسه‌ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷) جلد دهم.

1. علی بابا بیان و دیگران، نقش آموزش همگانی در پیشگیری از جرم، مطالعات پیشگیری از جرم ، سال هفتم،شماره ۲۴٫

علی صغاری، مبانی پیشگیری از وقوع جرم ، مجله تحقیقات حقوقی ، ۳۳-۳۴ ( بهار ۱۳۸۰).

علیرضا حسنی، طلاق و اثرات روحی روانی آن بر کودکان و نوجوانان و نقش آن در گسترش بزه دیدگی ، دادرسی، ۴۸(اسفند ۱۳۸۳).

علی ، حجتی، کرمانی، درس‌هایی از مکتب اسلام.

علی، صدارت، حقوق جزا و جرم شناسی، تهران،دانشگاه ملی، سال ۱۳۰۴

فرشید چاله چاله، اصول و مبانی پیشگیری از جرم، دادرسی، سال دوازدهم ، ۶۷(فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۷).

قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰

کتاب تورات، سفر خروج، باب ۲۲

لیلا مدبر و دیگران، پیشگیری اجتماعی از جرایم زنان و دختران با تأکید بر نقش تعاملی پلیس زن در آن ، علوم اجتماعی : پلیس زن ، سال چهاردهم، ۱۳(پاییز ۱۳۸۸).

مجید رشید پور ، تربیت کودک از دیدگاه اسلام،چاپ پنجم، (تهران: انجمن اولیا و مربیان، پاییز ۱۳۷۴).

محمد بجنوردی ، القواعد الفقیهه ج ۲ .

1. محمد تقی مصباح یزدی، آموزش فلسفه (تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۶۶)، جلد دوم.

محمد حسن حر عاملی، وسایل الشیعه، الثالثه، (قم:مؤسسه‌ آل البیت علیهم السلام لاحیا، التراث، ۱۴۱۶)، جلد ۲۳٫

محمد حسین دیانی ، گلوگاههای پژوهش در علوم اجتماعی ، چاپاول ، مشهد انتشارات کتابخانه رایانه ای ، ۱۳۸۲٫

محمد رضا حافظ، مقدمه ای بر روش تحقیق در علوم انسانی، ۰تهران،انتشارات سمت، ۱۳۸۶).

محمد ری شهری، میزان الحکمه، (حمید رضا شیخی)،چاپ دوم ، (قم، دار الحدیث۱۳۷۹)، ج ۱۰٫

محمدصالح ولیدی، حقوق جزای اختصاصی، جلد اول، تهران، انتشارات امیرکبیر.

محمود رجبی پور، راهبردهای پیشگیری از جرم: تعامل پلیس و دانش آموزان، ‌فصل‌نامه اجتماعی، سال پنجم .

1. محمود مهدوی، پیشگیری از جرم(پیشگیری رشد مدار)، چاپ اول، تهران : انتشارات سمت، پاییز ۱۳۹۰) .

مرتضی مطهری، بیست گفتار، چاپ ششم ، (تهران، صدرا، بهار ۱۳۶۹).

1. مرتضی، محسنی، تاریخ تحولات حقوق جزاء ، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

مریم رضایی، مغبوضیت طلاق در اسلام، رواق اندیشه، ۳۰ (خرداد۱۳۸۳).

1. 1. – علی اکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا،(تهران: مؤسسه‌ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷) جلد دهم،ص ۴۳،۱۶ ↑

1. 1. – حسن عمید، فرهنگ عمید، چاپ اول(تهران:انتشارات امیر کبیر،۱۳۶۳)،جلد سوم،ص۱۷۲۷٫ ↑

1. 1. – علی اکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا،(تهران: مؤسسه‌ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷) جلد دهم،ص ۵۶ ↑

1. 1. – محمد تقی مصباح یزدی، آموزش فلسفه (تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۶۶)، جلد دوم، ص ۱۴ ↑

1. 1. – علی اکبر دهخدا، جلد دهم، ص ۴۳و ۱۶ ↑

1. 1. – جعفر سجادی، فرهنگ علوم فلسفی و کلامی، چاپ اول(تهران: امیر کبیر، ۱۳۷۵)، ص ۵۲۲ ↑

1. 1. – همان ، جا . ↑

1. 1. – همان جا، علی اکبر دهخدا، ص ۵۱، ۱۶ ↑

1. 1. – تاج زمان دانش، مجرم کیست جرم چیست، چاپ نهم، (تهران: انتشارات کیهان، اردیبهشت۱۳۸۱) ص ۷۳-۷۴ ↑

1. 1. – هدایت اله ستوده و دیگران، روان شناسی جنایی، چاپ اول، (تهران: انتشارات آواری نور، ۱۳۷۶)، ص ۱۳۸ ↑

1. 1. – شرح لمعه، شهید ثانی، جلد دوم، همان صفحه ↑

1. 1. – قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ ↑

1. 1. – محمود مهدوی، پیشگیری از جرم(پیشگیری رشد مدار)، چاپ اول، تهران : انتشارات سمت، پاییز ۱۳۹۰) ص ۱۹٫ ↑

در مدل ساختاری روابط بین صفت های مکنون قابل توجه است. در واقع در مدل ساختاری به دنبال این هستیم که مشخص کنیم روابط موجود بین صفت های مکنون که بر اساس نظریه استخراج شده اند با توجه به داده های گردآوری شده از نمونه مورد تأیید قرار می‌گیرد یا خیر؟ مدل کلی مدل معادلات ساختاری به شکل زیر است که در آن:

Г (گاما)

ماتریس n × m نشان‌دهنده تاثیر مستقیم متغیرهای بر متغیرهای ،

β (بتا)

ماتریس m × m ، نشان‌دهنده تاثیر متغیرهای بر سایر متغیرهای ،

(زتا)

بردار ۱× m برای خطاهای معادلات در رابطه ساختاری بین و است.

ماتریس n ×n برای نشان دادن همبستگی بین ها

ماتریس m × m برای نشان دادن همبستگی بین

شکل ۳-۱: مدل کلی معادلات ساختاری

Г (گاما) نشان‌دهنده تاثیر مستقیم متغیرهای بر متغیرهای

β (بتا) نشان‌دهنده تاثیر متغیرهای بر سایر متغیرهای

(زتا) نماد خطاهای معادلات در رابطه ساختاری بین و

نماد همبستگی بین ها

نماد همبستگی بین ها می‌باشد.

رویکرد ها مختلفی برای برآورد پارامتر های مدل معادلات ساختاری وجود دارد، که یکی از پر کاربرد ترین آن ها استفاده از روش شناسی مبتنی بر واریانس به روش حداقل مربعات جزیی^[۵۶] یا همان مدل های نرم است که در مقابل مدل های ساختاری کوواریانس محور از انعطاف پذیری بالاتری برخوردار هستند. این روش در سال ۱۹۶۰ توسط اقتصاددانی به نام هرمان والد^[۵۷] ابداع و در اقتصاد سنجی کاربرد فراوان یافت و کم کم به سایر حوزه های علمی به ویژه بازاریابی کشیده شد. این روش در مقایسه با روش تحلیل حداکثر نمودن افزونگی که به دنبال یافتن فاکتورهایی در متغیر وابسته به شکلی که بیشترین واریانس را تبیین نماید بوده و توسط ون دن ولنبرگ^[۵۸] در سال ۱۹۷۷، ابداع شده از قدرت پیش‌بینی بالاتری برخوردار است. ‌به این علت ^[۵۹]PLS‌ به عنوان روشی جایگزین به علت قدرت بالای آن در تحلیل افزونگی شده است.

از زمان ارائه مدل معادلات ساختاری مبتنی بر کوواریانس به وسیله جارسکوگ^[۶۰] در ۱۹۷۳، این روش به عنوان روشی قابل قبول در بین محققان مختلف مطرح شده است. با وجود محبوبیت لیزرل برای اجرای مدل معادلات ساختاری سایر نرم افزار هایی که به حجم نمونه مانند لیزرل وابسته نیستند؛ امروزه مورد توجه محققان قرار گرفته است. یکی از جدیدترین رویکرد های مدل معادلات ساختاری روش حداقل مربعات جزیی است. این روش مدل معادلات ساختاری واریانس محور، زمانی که برای هر سازه تعداد متغیر زیاد و یا حجم نمونه کم است، بسیار مناسب بوده و نتایج مشابه لیزرل را برای تخمین مدل ایجاد می‌کند.

مدل معادلات ساختاری در قالب حداقل مربعات جزیی روشی برای مدل پیش‌بینی کننده سازه ای است. به ویژه زمانی که تعداد نشانگر های هر عامل زیاد و بین آن ها هم راستایی چند گانه وجود داشته باشد، این رویکرد گزینه ی اول برای برآورد مدل محسوب می‌گردد، زیرا در این تحقیق روش های مبتنی بر لیزرل عملاً پاسخگو نخواهند بود. از سوی دیگر این روش به نرمال بودن جامعه وابسته نیست و محقق به راحتی می‌تواند مدل خود را بدون نگرانی از وضعیت توزیع جامعه طراحی نماید.

از آنجا که شاخص های لیزرل استفاده از تخمین مسیر ها را با آن ناممکن نشان می‌دهند و غالب بودن واریانس ها نسبت به کوواریانس ها مشهود است، لذا در طراحی مدل ساختاری تحقیق حاضر از این رویکرد جهت برآورد بارهای عاملی و ضرایب مسیر استفاده خواهد شد(صمدی،۸۹، ۷۸).

۳-۹-۲- شاخص های برازندگی مدل کلی:

برازندگی مناسب بودن و کفایت داده ها برای مدل مورد بررسی است. ‌به این معنی که اگر شاخص‌های برازندگی نشان دهنده برازنده بودن مدل باشند داده ها برای تجزیه و تحلیل و نتیجه‌گیری روابط موجود در مدل مناسب و کافی بوده‌اند.

در دهه گذشته برای مدل‌های معادلات ساختاری آزمون‌های برازندگی متعددی ارائه شده است. با آنکه انواع گوناگون آزمونها که به گونه کلی شاخص‌های برازندگی نامیده می‌شوند پیوسته در حال مقایسه، توسعه و تکامل‌اند، اما هنوز درباره حتی یک آزمون بهینه نیز توافق همگانی وجود ندارد و این شاخص‌ها به شیوه های مختلفی طبقه بندی شده است (هومن، ۱۳۸۴، ۲۳۵).

برخی از این شاخص‌ها عبارتند از:

۳-۹-۲-۱-شاخص‌های ^[۶۱]GFIو^[۶۲]AGFI:

شاخصGFI مقدار نسبی واریانس‌ها و ‌کوواریانس‌ها را به گونه مشترک از طریق مدل ارزیابی می‌کند. دامنه تعییراتGFI بین صفر و یک می‌باشد. مقدارGFIباید برابر یا بزرگتر از ۰٫۹۰ باشد.

شاخص برازندگی دیگرAGFI یا همان مقدار تعدیل یافته شاخص GFI برای درجه آزادی می‌باشد. این مشخصه معادل با کاربرد میانگین مجذورات به جای مجموع مجذورات در صورت و مخرج(GFI-1) است. مقدار این شاخص نیز بین صفر و یک است.

شاخص‌های GFI , AGFI را که جارزکاگ و سوربوم(۱۹۸۹) پیشنهاد کرده‌اند بستگی به حجم نمونه ندارد.

۳-۹-۲-۲-شاخصRMSEA^[63]:

این شاخص ریشه میانگین مجذورات تقریب می‌باشد. شاخص RMSEA که به واقع همان آزمون انحراف هر درجه آزادی است ، برای مدل‌های خوب برابر ۰٫۰۵ یا کمتر است. مدلهایی که RMSEA آن ها ۰٫۱ باشد برازش ضعیفی دارند.

۳-۹-۲-۳-مجذور کای:

آزمون مجذور کای (خی دو) این فرضیه را که مدل مورد نظر هماهنگی الگوی همپراشی بین متغیرهای مشاهده شده و مدل را می آزماید، کمیت خی دو بسیار به حجم نمونه وابسته می‌باشد و در نمونه های بزرگ بیشتر مدل مورد تأیید قرار می‌گیرد تا این که بخواهد مدل را غلط برآورد کند.

۳-۹-۲-۴-شاخصNFI^[64] , CFI^[65] :

شاخص NFI (که شاخص بتلر- بونت هم نامیده می شود) برای مقادیر بالای ۰٫۹۰ قابل قبول و نشانه برازندگی مدل است. شاخص CFI بزرگتر از ۰٫۹۰ قابل قبول و نشانه برازندگی مدل است. این شاخص از طریق مقایسه یک مدل به اصطلاح مستقل که در آن بین متغیر ها هیچ رابطه ای نیست با مدل پیشنهادی موردنظر، مقدار بهبود را نیز می آزماید. شاخص CFI از لحاظ معنا مانند NFI است با این تفاوت که برای حجم گروه نمونه جریمه می‌دهد.

۳-۹-۲-۵-شاخص ^[۶۶]NNFI :

این شاخص مشابهNFI است اما برای پیچیدگی مدل جریمه می‌پردازد. چون دامنه این مدل محدود به صفر و یک نیست تفسیر آن نسبت بهNFI دشوارتر است. بر پایه قرداد مقادیر کمتر از ۰٫۹۰ آن مستلزم تجدید نظر در مدل است.

۳-۹-۲-۶-شاخص ^[۶۷]IFI :

این شاخص بر اساس مقایسه ندل تدوین شده با مدل استقلال محاسبه .مقدار IFI نیز، بر پایه قرارداد، باید دست کم ۹۰/۰ باشد، تا مدل مورد نظر پذیرفته شود.

فصل چهارم

تجزیه وتحلیل داده ها

مقدمه