بدون کسب مجوزهای لازم هیچ کس حق ندارد نسبت به واردات کندو، پوکه­های موم ، عسل، کندو، وسایل زنبور داری ‌به این ایالت اقدام نماید. بعد از اخذ مجوزهای لازم و ورود محموله ­ها زنبور­دار موظف است ضمن خارج نمودن اجناس، از بسته­بندی­ها، ترتیبی اتخاذ نماید که هر موقع مامورین نظارت خواستند، بتوانند مجددا از اقلام وارداتی ‌به این ایالت بازدید نمایند.

بعد از ورود کندوها و زنبورعسل و وسایل مربوطه، مامورین حق دارند به مدت ۶۰ روز در زمان­های مناسب، به بازدید آن­ها اقدام کنند. کارشکنی و مخالفت با بازرسان اداره بخش زنبورعسل این ایالت، جرم محسوب می­ شود.

ب) پرورش ملکه زنبور عسل:

بر طبق قوانین ایلات آمریکا، زنبوردارانی که برای مصرف شخصی یا برای فروش، ملکه پرورش می­ دهند موظف هستند مراتب را به اداره مربوطه گزارش دهند. کارشناس مربوطه باید حداقل سالی یک بار از محل بازدید و عدم وجود بیماری­های عفونی را در تخم، لارو، شفیره و زنبوران بالغ تأیید نماید. در صورتی­که پرورش­دهنده ملکه، موفق به اخذ تائیدیه فوق­الذکر نگردد، حق فروش یا استفاده شخصی از ملکه­ها را نخواهد داشت.

البته، ممنوعیت­های دیگری نیز برای پرورش دهندگان ملکه تعیین شده که تعدادی از آن­ها در ذیل آمده:

۱-استفاده از عسل جهت تهیه خمیر قندی قفس ملکه زنبورعسل ممنوع ‌می‌باشد.

۲-فروش عسل به منظور تهیه خمیر قندی قفس ملکه جایز نیست.

۳-استفاده از عسل برای همین منظور توسط خود زنبوردار هم ممنوع است. (لورینگ، ۵۷، ۱۳۷۵)

پ) حقوق باغ­داران و کشاورزان در مقابله با حقوق زنبورداران

بر اساس آمار سازمان خواروبار جهانی، بیش از هفتاد میلیون کلنی زنبور عسل در جهان وجود دارد که محصولات تولیدیِ آن، در راستایِ تامین نیازهای غذایی، دارویی و بهداشتی مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد. بعلاوه، زنبور عسل با گرده­افشانی گیاهانِ زراعی و باغی، نقش بسیار مهمی در افزایش محصولات کشاورزی و پایداری محیط زیست ایفا می­ کند. باغ سیبى که زنبورعسل بدان دسترسى نداشته باشد ۵ تن محصول در هکتار می­دهد واگر در فصل شکوفه چند کندو در داخل آن قرار دهند محصولش از ۵۰ تن در هکتار تجاوز می­ کند(دکتر شهرستانى, پاییز ۶۹,ص ۲۸).( گرده گل چیزى جز سلولهاى جنسى نر گیاهان نیست که تنها در صورتی­که روى سلولهاى ماده )تخم )گیاهى از همان نوع گل بیفتد می ­تواند آن را بارور نموده ومیوه یا بذر تولید کند)

از بین چهار وظیفه ­ای که زنبوران کارگر دارند دو وظیفه اخیر -جمع آورى گرده وشهد- هنگام جمع­آورى گرده و شهد مقدارى گرده­ی گل به بدنشان می­چسبد و وقتى که روى گل بعدى براى جمع کردن گرده­ی گل یا شهد می­نشینند گرده­هاى زیادى که روى بدنشان چسبیده بود ناخودآگاه تعدادى بر روى مادگى این گل افتاده ویکى از آن­ها مادگى را بارور نموده تشکیل میوه می­دهدو بدینوسیله محصول میوه باغ نیز زیاد می­ شود.

در اروپا ‌و آمریکا معمولا باغداران در زمستان با زنبورداران یا اتحادیه­هاى زنبوردارى تماس گرفته و از پیش، کندوهاى آن­ها را براى روزهایى که باغ­هاى میوه­شان پر از شکوفه است کرایه کرده و پولى معادل ششتصدریال بابت اجاره هر کندو می­پردازند. زیرا از نقش مهم زنبورعسل در ازدیاد میوه با خبراند و خوب می­دانند که اگر مثلا براى باغ میوه ۲۵ هکتاری­شان صد عدد کندو اجاره کنند و مبلغ ششت­صد هزار ریال بپردازند در عوض، زنبور، گل­هاى درختان میوه راگرده افشانى کرده در نتیجه مقدار میوه­ ها خیلى زیادتر شده و از این راه لااقل یک میلیون ریال -یعنى پانزده برابرپولى که براى اجاره کندوها پرداخته بودند اضافه درآمد خواهند داشت-. از این گذشته با گرده افشانى به وسیله زنبورعسل، شکل و رنگ و مزه میوه­ ها نیز خیلى بهتر مى­شوند. ‌بنابرین‏، همان­­طوری­که می­بینیم منفعت برنده اصلى از زنبورعسل، باغدارها هستند نه زنبوردارها. (حقوق زنبورعسل، ص۱۵۱)

در بین حشرات گرده­افشان، زنبورعسل، به دلیل حمایت بشر، جمعیت بیشتر کلنی و جابجاییِ بیشتر کلنی­ها برای تولید محصول بیشتر و دامنه­ فعالیتِ وسیع­تر، خصوصیات بیولوژیکی و رفتاری و مورفولوژیک خاص، بهترین نقش را ایفا می­ کند و از اهمیت خاصی برخوردار است (طهماسبی ، ۱۳۷۹).

سم­پاشی محصولات کشاورزی و تلفات حاصل از آن، روی حشرات گرده افشان باعث کاهش جمعیت این حشرات و کاهش نقش آن ها در حفظ محیط زیست می­گردد. مسمومیت زنبوران عسل، بواسطه­ی استفاده از آفت­کش­ها یک مشکل جدی در سراسر دنیا ‌می‌باشد. (Malcom T.S. 1993)

هرگاه فقط پانزده الى بیست روزى را در سال که درختان میوه گل دارند از سمپاشى در داخل گل صرف­نظر گردد هم رعایت زندگى زنبورها شده هم با ازدیاد تولید عسل به زنبوردارها و در نتیجه به اقتصاد کشور کمکى نموده و سرانجام هم این­که باغدار کمک بزرگى به تو لید و ازدیاد میوه و در حقیقت به خودش ‌کرده‌است. این حشره مفید در حالى که با جدیت در جستجوى شهد از گلى به گل دیگر پرواز می­ کند ندانسته گرده­هاى نر یک گل را به موهاى بدنش چسبیده به مادگى گل دیگر انتقال می­دهد و این گل­ها را بارور می­ کند و تبدیل به میوه می نماید. بدین سان مقدار محصول سالانه باغ زیادتر می­ شود.

زنبور به درخت­ها و گیاهان فقط تا زمانى علاقه دارد که بر روى آن­ها گل وجود داشته باشد. از ساعتى که گل­هایشان ریختند دیگر هیچ علاقه و رابطه­اى بین آن­ها وجود ندارد. از این ساعت به بعد سمپاشى درختان بلامانع است. (لورینگ، ۱۳۷۵، ص۲۷۵)

ذهنیت عامه در بین باغداران و کشاورزان ‌در مورد زنبورعسل، تزاحم زنبور عسل و علت کاهش میزان محصولات کشاورزی است. لذا دور کردن زنبوران از مزرعه خود، به طرق متفاوت، تنها راه­حلی است که به نظرشان می­رسد. متاسفانه در قبال این رفتارِ باغداران و کشاورزان، زنبورداران حق شکایت و تظلم به مراجع قضایی خاصی را ندارند. لذا حقوق آنان پایمال می­ شود. مضاف بر این­که سرمایه آنان نیز اگر از بین نرود، کاهش پیدا می­ کند.

و اگر خوش­بینانه­ترین حالت را در نظر بگیریم -که باغ­داران یا کشاورزان با زنبورستان همسایه کاری نداشته باشند و یا حتی از وجود مؤثر و مفید زنبوران در کنار باغ خود اطلاع داشته باشند- سم­پاشی غیر اصولی آنان، باعث کاهش جمعیت زنبورستان می­ شود. در این حالت نیز، زنبوردار، هم سرمایه خود را از دست داده و هم مرجعی برای عدالت­خواهی سراغ ندارد. در این دومورد بیان شده (۱-آسیب رساندن به زنبورستان برای دورکردن از باغ­های خود و ۲- سم­پاشیِ بدموقع و بدون اطلاع)، ۲ راه ­حل ‌می‌توان درپیش گرفت: ۱- فرهنگ­سازی ۲- جرم­انگاری؛ که البته این دو راه ­حل باید هم­گام باشند.